Уважаемые преподаватели, сотрудники и студенты Акмуллинского университета!

Художественно-графическим факультетом Вашему вниманию предлагается виртуальная выставка, организованная ко Дню матери.

Работы выполнены в разные годы, в различных техниках изобразительного и декоративно-прикладного искусства деканом факультета Масалимовым Талгатом Хасановичем. Приятного просмотра!

      Әсәйемде хәтерләмәгән көнөм юҡтыр. Көндәр төрлөсә була – яҡшыһы ла, яманы ла. Әсәйем иҫкә төшөүгә, уның тауышы, тыйнаҡ ҡына йылмайыуы күҙ алдыма килә лә, барыһы ла үҙ урынына ултыра. Әсәйемдең күрше-тирә апайҙар менән кис ултырыуҙары, ундағы боронғо әкиәт, легенда геройҙарының күп төрлө тарихтары, ниндәйҙер бик моңло йырҙар... Былар барыһы ла хискә бирелеүсән бала күңеленә мәңгегә инеп ҡалғандарҙыр, моғайын. Әсәйемә рәхмәтемдең сиге юҡтыр. Ул миңә донъя һуҡмаҡтары араһындағы иң кәрәклеләрен, изгелеккә ылыҡтырғандарын барлап донъялыҡҡа сығарҙы.

      Не бывает дня, чтобы я не вспоминал свою маму. Когда хорошо, иногда не очень, на душе бывает. Вспомнишь ее голос, какие-то слова, ее улыбку – сразу все приходит в норму. Незабываемые вечерние посиделки за рукоделием, с чтением старинных книг со сказками, легендами и историями различных героев. Наверное, именно тогда что-то начало складываться внутри  впечатлительного маленького слушателя – образы из сказок, легенд. Народные песни, мелодии навсегда заняли свои места в моем сердце. Я бесконечно благодарен матери за указанный путь в жизни, доброту, привычную ей чуткость к людям. Благодаря ей я стал тем, кем стал. Стараюсь жить по совести и достойно родительской памяти.

Бу дөньяда әниләрдән дә кадерлерәк кеше бармы икән? Белмим. Үз балаларың булса гына инде. Әммә бары тик әни генә бу якты дөньяга китереп, фани тормышка күзебезне ача. Әниләрне генә кояшка тиңлибез, кояштай озын гомер сорыйбыз аларга. Минем өчен дә инәй күңел түрендә утырган иң кадерле кешем, хәзер инде йөрәкне сыкрандырып торган якты хатирә булып һәрчак уемда, бер вакытта да исемнән чыкмый торган изге җан. Инәйнең беренче укып ишеттергән кызыклы әкиятләре,мавыктыргыч тарихлары, әкрен генә, үзләренә бер моңлы җырлары бөтен яшәешнең иң төбендә ныклы бер нигез булып еллар буе, тормыш киртәләре аша үткәрә-үткәрә, озатып бара. Инәйгә рәхмәтемнең чиге юк. Урыны җәннәттә булсын.

There's no day I don't remember my mom. When it's good, sometimes not, on the soul sometimes. Remembering her voice, some words, her smile-everything comes back to normal. Unforgettable evening gatherings at needlework, with reading of ancient books with fairy tales, legends and stories of various heroes. Perhaps it was then that something began to develop inside the impressionable listener-images from fairy tales, legends. 

Folk songs, melodies have taken their places in my heart forever. I am infinitely grateful to mother for the specified way in life, kindness, habitual to her sensitivity to people. Thanks to her, I became what I became. I try to live honestly and with dignity the parental memory.